Üşüyorum Şiiri - Akif Tütüncü

Ne zaman elime kalemi alıp şiir yazmaya kalkışsam
Üşüyorum dokunulmamanın ıslaklığında
Alelâde kelimeler dökülüyor saçlarıma
Kırık taraklarla hafif düzeltiyorum
Islak kalıyor elbiselerim, üşüyorum
Duyguları diziyorum
Güneş yanığı damlıyor
Yanık, yanık üşüyorum
Eyvanımıza düşüyor annemin saçları
Ayrılık yangınını temizliyor
Süpürge olmuş saçlarına bakıp
Üşüyen kelimeler diziyorum
Kuşlar camlara ezgi bırakıyor
Kanatlanıp uçuyor buhar
Yazabileceğim binlerce kelimeden
Üşüyorumu koyuyorum kanatlarına
Kanatlardan bana özgü şiirler dökülüyor