Üşüyorum Şiiri - Gürkan Akan

zemheri bir yalnızlık vuruyor önceleri bedenime
sonraları
ellerini hatırlıyorum üşümüş ellerimde
hani tutmuyor ya artık ellerin yüreğimi
işte o zaman, üşüyorum...

yıldızları arıyor önceleri gözlerim
sonraları
gamzelerini hatırlıyorum buğulanmış gözlerimde
hani bakmıyor ya artık gözlerin yüreğime
işte o zaman, üşüyorum...

yılgın bir rüzgar esiyor önceleri
sonraları
sesini hatırlıyorum sağırlaşmış kulaklarımda
hani seslenmiyor ya artık dudakların yüreğime
işte o zaman, üşüyorum...

sen yoksun ya
ben her mevsim üşüyorum
sen yoksun ya
yüzümdeki çizgiler arttıkça daha da üşüyorum
sevmeye yelteniyorum
gülmeye çabalıyorum, üşüyorum
intihara yelteniyorum arasıra
gözyaşlarımla kesmeye çalışıyorum bileklerimi
ama nafile
üşüyen sensiz bedenimden akmıyor yine sevdam...