Üsüyorum Şiiri - Nihat Yasul

Yoldayim gidiyorum seni düsündükce üsüyorum
Hava soguk degil ne yagmur nede kar yagmamis
Yol ayni yol sadece kaldirimlar yenilenmis
Benim bedenim seni istemis
senin umurunda degil biliyorum
ama yine üsüyorum......

Cok seyler verdin bana ama seni bir kalemde sildim
Oysa biliyormusun?
Icimin her daraldiginda hep ama hep yalniz seni arzu ettim
Düsünüyorum da acaba senden cokmu sey bekledim
Isyanlarimi hic ucuramadim hep icime attim,
simdi bu sicakta bile üsüyorum.......

Sen varken karnim tok gözüm pek idi
Ya simdi bana ne oldu anlayamiyorum ki
Senin degerini zaten bilemedim
Simdi hic isinamiyorum cok üsüyorum.

Artik yürüdügüm bu yol bile isyan ediyor
Yeter be nihat sende biraz gülsen diyor
Senin olmadigin bu yuvada yasamak haram bana
Bedenim buz olmus,ruhum donmus buz gibiyim
ve ben cok ama cok üsüyorum...........

Bu beden birdaha isinamaz artik eminim
Dönecegim diye bir ümit veremez/misin?
Ac kurtlar kemirmis bedenimi,beni bitirmis
Simdi utanmadan soruyorum kendime,
dönermi diye? cevabimmi!
bilmiyorum!
sadece
üsüyorum,hemde cok üsüyorum.........