Çağla Gökdeniz

ŞİİR

TAKİPÇİ

Üşüyorum

İki ucu keskin bir çizgide
Yaşadım ben…

Ellerim ayaza çekti sevdalarını
Kalbim hiç bitmeyen yarımlarını tuttu
tamlarının içinde

Şimdi ayaktayım
Beni geride bırakan hayatlara inat…
Ellerimi koynuma sokup ayazlarımı
Isıtıyorum unutarak

Bilmediğim bir ülkede
Bilmediğim bir şehirde
Bir köşe başındayım, zifiri…

Üşüyorum…

Bir yürek tuttum gözlerimle…
Hiç dokunmadım ben
Hiç tatmadım…
Elimi uzatmadım ayaz kesmesin sevdam diye
Erteledim ben…
Beni, seni, bizi…
Sonraları erteledim.

Sonra
Gözlerimin tuttuğu yüreği
Sakin bir ekim gecesi,
Yeşil bir ırmağa salıverdim…

Yıllarca kaçtım kendimden.
Kendim kendimi unuttu kendinde…
Bütün unutuşlarımın sureti gölgelendi
İki ucu keskin bir çizgide…

Adı yaşamaktı benimkinin…
Annem beni beşikte büyüttü,
Hayatsa eşikte…

Bir yürek tuttum şimdi ben ellerimle.
Dokundum her şeyimle
Beni, seni, bizi…
Sonraları ertelemedim…
İlk defa bu kadar sağlam bastı
Kalbim bir kalbe…

Sonrası uçurum,
Sonrası eşik,
Sonrası iki ucu keskin bir çizgi…
Ve şimdi elleri ayaza kesmiş bir sevda kaldı
Gurbete düşmüş yüreğimde…

Çağla Gökdeniz
Kayıt Tarihi : 13.2.2009 09:06:00

Şiiri Değerlendir

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Ayfer Özgün

Dilinize yüreğinize sağlık O

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Salih Kozan

KALEMİNİZ DAİM OLSUN TEBRİKLER

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Gülay Bozaslan

muhteşemmmmmm...duygular ancak bu kadar güzel dökülebilir dizelere usta kaleminize saygılar sayfama alıp tam puanımla kutluyorum

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Eylem Türk

''Yıllarca kaçtım kendimden.
Kendim kendimi unuttu kendinde…
Bütün unutuşlarımın sureti gölgelendi
İki ucu keskin bir çizgide…''
Çok güzel betimlemeler okudum keyifle...tebrikler Eylem TÜRK

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Deniz Ekrem

İki ucu keskin bir bıçak mıydı yürüdüğün yaşadığın ve hatta yaşattığın; yarım kalmışlığı takıp koluna? Unutarak yazları mı getirir koynun ellerine bakıp? Hangi kentin sokaklarında yürüsen kaldırımlar hep aynı gözle bakmaz mı gözlerine ki sen başını yere indirdiğinde? Ve üşümek düşmez mi payına? Sonları ertelerken başlangıçlara dönmek istemedi mi kalbin? Ürkek mi durdu ellerin, titremesi üşümesi bundan mıydı? Yeşil bir ırmağın içinde Ekim'ide bırakıp el mi salladın ardından? Yoksa dönüp gittin mi dere kenarlarına, ırmaklara sırtını dönüp? Kaçarken kendinden içindeki sende seninle gelmedi mi senden önce varacağın limanlara? Hayatın kucağında nefes alırken eşikten geçmek düşmedi mi yüreginin aklına? Sana kalan ayazlara tutulmuş bir sevdaysa bırak üşüsün, ısınacağın günleri vurup sırtına yürü, yürüki satırlarında baharlar gülüşsün...
Gurbete düşen yerindeki yollarda yürüyüp kelimelerinle konuşup yarenlik etmek güzeldi, etrafında dikenler, hüzünler olsada...Nice gurbetteki adımlara; Hadi kal sağlıcakla ...Tebrikler...

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz