Üşüyorum Şiiri - Sevi Tuncel

kapkara bi gece sanki ömrüm.
bir eski çağ mağarası karanlığında kaybolmuş hayallerim...
ve zindan karası düşüncelerim yasaklı.
bazende inadına buz mavisi olur hayatım acıtırcasına.
tutşan kayalar gibi yanar yüreğim.
ve zemheri yalnızlığımda üşür ellerim.
parma uçlarım mosmor soğuktan,
kar altında gizli arzularım şimdilerde...
ve ben uçurum kenarında bir kardelen edasıyla savunmasız..
oysa ışığı şarap kızılı hayallerim vardı benimde,
bir gelincik olmak istemiştim hep.
altımda toprağın çimden
üstümde göğün yıldız örtüsü olmalıydı...
saçlarımda ılık bahar rüzgarı dolaşmalı
güneşe sevdalanmalı,
geceleri ay tanrıçasına içimi dökmeliydim fısıltıyla...
heyy hattt...
çocukların ne güzel hayalleri oluyor...
oysa artık solmuş hayallerimde,
üşüyorum sadece...