Üşüyorum...
Gri bulutlar sarıyor heryerimi, sevda yüklü yalnızlıklar ağlıyor,
Kahredici bir boşluk üstümde,
Bir o yana, bir bu yana savruluyorum.
Üşüyorum...
Sensizliğin girdabında bir garip serçe,
Yokluğunun duvarlarına çarpıyor gözlerim,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
