Üşüyorum Şiiri - Selman Kozan

Üşüyordum hava soğuktu
Titriyordum kendimi alamıyordum
Yalnızdım belkide...
Belkide bu üştüyordu
Bir sigara yaktım
Sanki bir ömür boyu bitmeyecekti
Seni hatırlatıyordu herşey
Boğazdan bir gemi geçiyordu
Sessiz sesiz
İçinde insanlar...
Kim bilir belkide sende vardın içinde
Usulca kayboldu gözden
Sanki senide,benide götürüyordu
Bilinmez limanlara
Sigaram bitmişti
Bense hala seni yaşıyordum
Seviyordum ulan seviyordum
Mertça adamca seviyordum
Varmıydı haince seni götürmek
Ardından kahpece gülmek
Bugün doğum günün nöbetteyim
Hiç yaşamadığım derinliklerdeyim bu gece
üşüyorum...