Üşüyorsun çocuk,
Yer damarları üstüne geldikçe,
Karanlıklar bağrına çöktükçe.
Geceni aydınlatmıyor artık bu şehrin lambaları.
Doğmuyor, dünyana hayatın sabahları
Ebedgâh’ında eriyorsun, gecenin ayazında
Üstünü örtmüyor artık, gazete kağıtları.
Dinmiyor kulaklarında anaların ağıtları.
Üzülme çocuk
Sende biliyorsun ki,
Bu hayat çeyrek buçuk.
19 Haziran 2009
Yırtık Duygular
Kayıt Tarihi : 26.12.2011 21:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!