ÜŞÜYORSUN
Üşüyorsun
Gece ayazlığını serpinen bu
Şehrin sokağında.
Rüzgar vurmuş perçinliğini
Yoklukla sararmış yapraksız dallara
Üşüyorsun.
Elin titrerken pencere dibinde
Bir elin demli çayda
Bir elin sönmemiş sigaranda
Üşüyorsun.
Bedenin buz,ateşle oynamıyor
Tenin.
Yarım çıplak serzenişlerle yüzüyor
Sessizliğin..
Üşüyorsun kristal olmuş duvarlar
Titreyen dişlerde
Haberin vermiş ürkek mevsimin.
soluklanan dudaklar,
Köreliyorken gözlerin,
Üşüyorsun.
FATMA GÜLER
27 OCAK 2010
Kayıt Tarihi : 5.2.2011 19:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatma Güler1](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/05/usuyorsun-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!