Üşüyor Yüreğim Şiiri - Hamza Alpaslan

Biraz yakına gel bir şey diyeceğim
İyice sokul bana,
kulaklarına fısıldayacağım
neden biliyor musun? …el alem duymasın
laf olur yayılır her yere zayıflığım
bir tek sana söylemek istiyorum bir tanem
senden başkası beni anlamaz bilirsin
zayıf noktam da,güçlü yanım da sensin
o yüzden kimse bilmez ki,
kalbimin üşüdüğünü
yıllardır hep üşürdü kalbim; dalga, dalga
sevgisiz kalmıştı, en basitinden bile yoksun
umut henüz tükenmemişti direniyordu
aradığı sevginin şavkı vuruyordu belli belirsiz
ellisine yakın iyice yaklaşıyordu
aradığı sevginin kaynağı
üşüyen kalbim ısınıyordu,
ateş topu misali
bahar gelince canlanan toprak gibi
renk, renk çiçekler boy veriyordu,
coşmuştu,
ölü toprağını atıyordu üstünden
unutmak istiyordu üşüdüğü günleri hızla,
bahar yeriydi artık beybunlarla bezeli
filizler uç veriyordu,
güneşe ulaşmak ister gibi
gür bir kütleydi artık, hayat doluyordu
geride kalmıştı, sevgisiz karanlık günler
aydınlığa yürüyen ateş böceği gibiydi
koşar adımdı artık hayat,
sığmıyordu göğsüme bu yürek,
gürül, gürüldü artık
hiçbir bent tanımıyordu,
coşkun ırmak gibiydi
herkese her şeye meydan okuyordu korkusuz

hey duyun
buldum aşkımı
duysun kainat diyordu
ağaçlar kuşlar börtü böcek
hatta karıncalar duyun
buldum güneşim ışığım
hayat kaynağımı buldum
evet böyle diyordu yüreğim
delicesine coşkuyla
ihtimal vermiyordu
geri gelmeyecekti
sevgisiz günler bitmişti uzaktı artık
zafer sarhoşuydu yüreğim
sonsuza dek süreceğini sanarak

yüreğimi ısıtan gamzeli gülüşündü
gözlerindeki yakamozlarda asılı kalmıştım
müebetlikti aşkına,
bir ömür kırılgan kalbim
bitti sanıyordu,
üşüyen yüreğimin sancısı

ne oldu böyle sana bir tanem
bir gün aniden şartlar, şurtlar sıralıyorsun
yüreğime akan sevgiye ambargo koyuyorsun
ısıtan güneşim doğmamaya başladı
karanlığa gömdün
nefes alamıyorum

gözlerime nur olan ışığın kesiliverdi
enerji kaynağını kaybetti yüreğim
soğuyorum gittikçe
üşüme başladı
yine yüreğimde

iki gün önceydi bir gece vakti
ansızın irkildim
uykudan uyandıracak kadar şiddetli
kalbim buz kesmişti yine
kaskatı üşüyordu
öyle üşüyordu ki tarifi imkansız

tükeniyor yine umut
dibe vuruyor
güneş doğmuyor artık benim için
esirgenen sevgi cıva gibidir
gitti mi gelmesi zordur
üşüyor kalbim buz kesti bir tanem
umutsuzum artık