Üşüyor yüreğim Şiiri - Levzai Hanım

Issızım kalabalıklar içinde, ya çek çıkar beni bu hengâmede yada bırak yok olayım hiç'likte.
Üşüyorum
üşüyor ellerim,
Nerde ellerimi ısıracağım ellerin?
Yada ısıtır mıydı
Gözlerin, nefesin, sesin ve varlığın...
Üşüyor yüreğim,
İnsanın yüreği üşür mi hiç?
Üşüyor işte.
Ölüyorum
Bu son atışları kalbimin
Son kan kaybedişleri...
Ölmeden önceki son itirafım:
Öperdim kokundan sen uyurken
Bir daha öpemezsem diye
Bak! Bir daha öpemedim
Diyemedim bir daha
Sonra sessizlik oldu,
Adı da 'sensizlik'