Ve karakış gelir avlu içlerine
Davetsiz bir misafir gibi oturur
Ne elma ne armut; Kurur kaysı ağacı da
Bir dal direnir soğuğa
Ucunda cılız yaprak direnir umuda
İğne yapraklılar adını alsa da kimseyi iğnelemden yaşama derdinde
Savaşını sürdürür minicik yaprak
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta