Üşüyor hayallerim Şiiri - Oktay Çekal

Üşüyor hayallerim…

Kış sarmış içimi, sensizlik çoğalıyor yine,
Her yağan kar tanesinde, hayat çığlık atıyor san ki,
Zaman donmuş tenimde, kar yangını duygularım,
Aşkım üşüyor serin bakışlarında, öyle yağma…

Bu ömrün dört duvarında, hapis ruhumla,
Gözlerimde gün oluyorum, içimdeki hislerime,
Kimi zaman zemheri gecelerin, karanlık boşluğunda,
Yalnızlığımın patikalarında dolaşıyor, umutlarım…

Aldım kendimi ne varsa benden yana, gidiyorum
Dudaklarımda aşkım diriliyor san ki, söz oluyor…
Bakışlarım son kez ardımda kalıyor, mıhlanıyorum
Yine de tenim uzaklaşıyor, anıların sokağından…

Her şey bitti gidiyor sevgim, dokunma tanımıyorum,
Hep çabamın yorgunluğu, çökmüş duygularıma,
Direnmenin faydası yok, kabullendim sonunda,
Boşluğun kollarındayım, üşüyor hayallerim…

Oktay ÇEKAL
21.01.2014-23.44