Üşüyor Hayallerim Şiiri - Med Reşiyan

Vurdular çocukluğumu bir gece vakti
Üşüyor hayallerim yangınlar içinde
Bir şarkının gölgesinden iklimler geçiyor
Kar yağıyor yalnızlaşan kalabalıklara
Ölüm kokan her uğultuda

Sığınacak bir liman arıyorum
Suya hasret kurak bir toprakta
Kuşatılmış bir akşam çırpınıyor ellerimde
Yaralı bir ülkenin hüznünde bırakıyorum aşkı
Oysa yaşamayı,denizi,gökyüzünü haykırıyordu gözlerim

İhanetin bulanık suyunda kirlenmiş bir sevdaya küskün şiirlerim
Yaralı dağların göğsünde mayınlı bir tuzak ömrüm
Bir çığlık kanıyor tel örgülerin arasında
Her dilden hasretler düşüyor şafaklara
Alçaklığın ortasında göçüp gidiyor umutlarım

Çürüyor mevsimler öfkeli bir namlunun ucunda
Mülteci sabahlar hıçkırıyor sessiz saatler
Harabe yarınlar giyiyorum kahpe kapıların ardında
Rehin özlemler siniyor ıslak pencereme

Yıldızsız göğün alacakaranlığında
Telaşlı bir efkâr oluyor düşlerim
Anlatamam sicili bozuk sokakları
Hançerlenmiş gençliğimin gözlerimdeki isyanını
Bozguna uğramış anıları
Dikenli sevgilerin uzayıp giden kırgın susuşlarını....

Med Reşiyan