ŞİİR, SEVGİLİM; SEVGİLİM, ÖTEKİ BEN...
Beyazdan da öteydi kara sevdamız; erguvan rengi akşamlar, vedaya ağıt yakmadan önce…
““kaybettiğim gülüşüme, sesime….””
Senli mevsimlerde sema hep maviydi,
Bu gri havalar anlamaz beni.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
-- Üşüyor Gözlerimdeki Huzur....
Beyazdan da öteydi kara sevdamız; erguvan rengi akşamlar, vedaya ağıt yakmadan önce…
““kaybettiğim gülüşüme, sesime….””
Senli mevsimlerde sema hep maviydi,
Bu gri havalar anlamaz beni.
Bir de deniz renkdaşıyla bakışırken ellerini tutmak vardı
İlk bakışmamız gibi
Zeytin ağaçları ve palmiyeler zeybek havasında
Gökçebel, SEN kokuyor hala,
Oysa SEN’li şiirler yazmayacaktım
Yüreğim ne beni ne de kalemimi dinliyor
Hani ayışığına el sallardık aynı saatlerde
Aynı dizileri izlerdik farklı kentlerde
Allahım ne kadar çaresizim
Ne yapsam özlem dinmiyor..
Ne kadar mutluydum oysa
Alev alev şiirler…
Bir de gurbet kurşunluyor akşamlarımı…
En çok neyi özledim biliyor musun
Biliyorum sen de özledin hayır desen de..
Seninle ilk konuşmayı,
Bir türlü vedalaşamadığımız o eşsiz anları…
İlk buluşmamızda saatlerce beklemiştim
Ve bir yere oturamamıştım
Deli sanmıştı beni İzmir esnafı
Aşkın ömrü, merhameti, zamanı, adı yok.!
Yıllarca bekletir gelmeden önce,
Üç kez gülümsetir, üçyüz tokat atar gider
Geride kalan; ıslak şiirler, uykusuz yürekler,
Tüketilen umutlar, yolculuklar
Ve intihar rengi özlemlerde boğulmalar…
Kendimi affetmeyeceğim, beni anlatamadığım için
Oysa HİSSETMEK yeter demiştik…
Yine hazan vurdu, dut kurusu ikindileri,
Bu kaçıncı vurgun.!
Şimal gölgesi düşmüş vuslata,
Üşüyor gözlerimdeki huzur,
Üşüyor bizi bekleyen kentler,
Beyazdan da öteydi, kara sevdamız.!
Erguvan rengi akşamlar ağlıyor Akdeniz’de,
Avuçlarımdan kayıyor yarın,
Söz bitmiş….
Aşk, yazgımın yüz akıydı; şiirlerim gibi
Arzın çeyreği kara; yani tutkumuzun rengi
Yeryüzünün dörtte üçü su,
Ömrümün her saniyesi, SEN
Onuncu gezegeni buldum bizim için,
Bak, güneş soğuk
Sema üzgün
Deniz aşksız anlarımıza akıyor
Ve
Bir çocuk öğretmişti bana sevgi için ölmeyi
En çok da bu öldürüyor beni…
Egeli sokaklar ağlıyor Güneydoğulu acılarıma
Nerdeysem oralıyım’ı oynuyorum
Oyunun en tatlı yerinde eve çağrılan çocuklar gibi kızgınım
Masalın en vuslat yerinde uyumuşum kollarında
Sabah yoktun
Masal yarım kaldı
Annemin elleri uzak
Ve hiçbir çocuk oyuna çağırmıyor düşlerimi...
20 Nisan 2009
Bodrum
İbrahim EROĞLU
İbrahim Eroğlu
adaşım ;
bahar derken yaz geldi ve üstadımın yüreğinin kenarını yakıvermiş kalbini sızlatan sevdasına dair duygularının ateşi.
.çok güzeldi adaşım...
sevgiyle dolu yüreğinizin sesi olan bu harika çalışmanızı beğenerek okudum.. kutlarım saygın kaleminizi...tam puan 10..akçaydan selam ve saygılarımla..ibrahim yılmaz.
Masal yarım kaldı
Annemin elleri uzak
Ve hiçbir çocuk oyuna çağırmıyor düşlerimi...
kutlarım yüreğini çok güzel duygu yüklü tam puan
-- Üşüyor Gözlerimdeki Huzur....
Beyazdan da öteydi kara sevdamız; erguvan rengi akşamlar, vedaya ağıt yakmadan önce…
““kaybettiğim gülüşüme, sesime….””
Senli mevsimlerde sema hep maviydi,
Bu gri havalar anlamaz beni.
Bir de deniz renkdaşıyla bakışırken ellerini tutmak vardı
İlk bakışmamız gibi
Zeytin ağaçları ve palmiyeler zeybek havasında
Gökçebel, SEN kokuyor hala,
Oysa SEN’li şiirler yazmayacaktım
Yüreğim ne beni ne de kalemimi dinliyor
Hani ayışığına el sallardık aynı saatlerde
Aynı dizileri izlerdik farklı kentlerde
Allahım ne kadar çaresizim
Ne yapsam özlem dinmiyor..
Ne kadar mutluydum oysa
Alev alev şiirler…
Bir de gurbet kurşunluyor akşamlarımı…
En çok neyi özledim biliyor musun
Biliyorum sen de özledin hayır desen de..
Seninle ilk konuşmayı,
Bir türlü vedalaşamadığımız o eşsiz anları…
İlk buluşmamızda saatlerce beklemiştim
Ve bir yere oturamamıştım
Deli sanmıştı beni İzmir esnafı
Aşkın ömrü, merhameti, zamanı, adı yok.!
Yıllarca bekletir gelmeden önce,
Üç kez gülümsetir, üçyüz tokat atar gider
Geride kalan; ıslak şiirler, uykusuz yürekler,
Tüketilen umutlar, yolculuklar
Ve intihar rengi özlemlerde boğulmalar…
Kendimi affetmeyeceğim, beni anlatamadığım için
Oysa HİSSETMEK yeter demiştik…
Yine hazan vurdu, dut kurusu ikindileri,
Bu kaçıncı vurgun.!
Şimal gölgesi düşmüş vuslata,
Üşüyor gözlerimdeki huzur,
Üşüyor bizi bekleyen kentler,
Beyazdan da öteydi, kara sevdamız.!
Erguvan rengi akşamlar ağlıyor Akdeniz’de,
Avuçlarımdan kayıyor yarın,
Söz bitmiş….
Aşk, yazgımın yüz akıydı; şiirlerim gibi
Arzın çeyreği kara; yani tutkumuzun rengi
Yeryüzünün dörtte üçü su,
Ömrümün her saniyesi, SEN
Onuncu gezegeni buldum bizim için,
Bak, güneş soğuk
Sema üzgün
Deniz aşksız anlarımıza akıyor
Ve
Bir çocuk öğretmişti bana sevgi için ölmeyi
En çok da bu öldürüyor beni…
Egeli sokaklar ağlıyor Güneydoğulu acılarıma
Nerdeysem oralıyım’ı oynuyorum
Oyunun en tatlı yerinde eve çağrılan çocuklar gibi kızgınım
Masalın en vuslat yerinde uyumuşum kollarında
Sabah yoktun
Masal yarım kaldı
Annemin elleri uzak
Ve hiçbir çocuk oyuna çağırmıyor düşlerimi...
20 Nisan 2009
Bodrum
İbrahim EROĞLU
İbrahim Eroğlu
ibrahim abicim senin şiirlerinin tadı farklı oluyor her şiirin insanı alıp alıp götürüyor o büyük yüreğini saygıyla kutlarım (eren kardeşin ) 10 puan +ant
''Masal yarım kaldı
Annemin elleri uzak
Ve hiçbir çocuk oyuna çağırmıyor düşlerimi...'' tüm şiirinizin özeti gibi bu satırlar..Hüzün ve özlem kokan satırlardı..Tebrikler..Saygılarımla..(+)ant.
Şiiriniz, güçlü, duygulu, zengin anlatımıyla okurun yüreğini şiddetli ölçüde etkisi altına alıyor.
Herbir dizeyi, zevk duyarak ve her şeyin gönlünüzce olmasını dileyerek paylaştım.
En çok ; hep yalnış sapaktan girip bitmeyen yollarda olmayan istasyonları aradığı zamanlarda ağlar şiir...
Çocuk neylesin, masal neylesin, şair neylesin...
Kutluyorum sevgili İbrahim Eroğlu, nesir gibi okursan nesir, şiir gibi okursan şiir... Ve gene usta işi...
Muhteşemsiniz sayın Eroğlu..
Egeli sokaklar ağlıyor Güneydoğulu acılarıma
Nerdeysem oralıyım’ı oynuyorum
Oyunun en tatlı yerinde eve çağrılan çocuklar gibi kızgınım
Masalın en vuslat yerinde uyumuşum kollarında
Sabah yoktun
Masal yarım kaldı
Annemin elleri uzak
Ve hiçbir çocuk oyuna çağırmıyor düşlerimi...
Kutlarım dost güzel bir şiir okudum saygılar...
egeli sokaklar ağlıyor bir güneydoğulu aşk adamına
teni gibi aşkı ve bahtıda esmer
aynı saatlerde farklı yerlerde aslında ne kadar ortak noktada buluşulurdu değilmi
başbakanın onun şehrinde çıktığı haberleri seyredip ttesadüfte olsa onu görebilme umudunun olması
bence kendinizi gayet rahat affedin
siz anlaşılamamışsanız problem sizde değil demektir ben eminim
sevgili dost
ALEV ALEV ŞİİRLERE DEVAM
Bu masal yarım kalmaz
siz kazanmayı hakediyorsunuz
güzel yüreğe saygılarımla 10
Bak, güneş soğuk
Sema üzgün
Deniz aşksız anlarımıza akıyor
Ve
Bir çocuk öğretmişti bana sevgi için ölmeyi
En çok da bu öldürüyor beni…
Masal devam eder inşallah............
kutlarım......Güzel bir yaz geçirmeniz dileğiyle..
Bu şiir ile ilgili 91 tane yorum bulunmakta