Yıkılmış duygular çaresizce kurtulmayı beklerken
Sözlerin ağlama duvarı gibi hep acımı verecek
Hayalimizin gönlünde konaklayan he göz yaşımızı mı olacak
Şubat kadar soğuk kalbime bakan yüzün üşütse de
Mart kadardı gönlümün boz kırları
Gül bahçesi gibi kimsesiz kalsada sensiz.
Yüreğimin şafağına gölgelerin düşsede
Küle dönüşür yalnızlığım
Geleceğin günden umudumu kestim artı
Ayazda ellerim üşürken umutlarım ölüyor bu gece
Ayazda ellerim üşürken umutlarım ölüyor bu gece...!
Kayıt Tarihi : 26.1.2016 22:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
varmıdır
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!