gece yarısı
ve soğuktan üşürken yıldızlar
sokak ortasında sabahı bekliyor çocuklar
öte yanda, gün doğmayan vicdanın sahipleri
sonsuz gecenin kuş tüyü yatağında uyuyorlar
ölmüş cesetler kadar soğuk kalpleriyle yaşadıklarını sanıyorlar
bilmiyorlar ki değildir insanlık
sadece kendi ırkını düşünmek
kadın ve erkek diye insanları ayırmak
inançlı ve inançsız olarak alınlara damgalar vurmak
bir kişinin günahını binlercesine yüklemek
bilmiyorlar ki en büyük hakikattir sevmek
gece yarısı
ve soğuktan üşürken yıldızlar
sokak ortasında sabahı bekliyor çocuklar
nasibini almışken en büyük değerden
gönlünden kopanı versen
ne kaybedersin ki kesenden
hani, ateş nereye düşerse düşsün
en önce beni yakar, desen
kalbinin cennetini keşfetsen
ne kaybedersin ki ölümlü dünyandan…
26.10.11
İsa YılmazKayıt Tarihi : 26.10.2011 22:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
en önce beni yakar, desen
kalbinin cennetini keşfetsen
ne kaybedersin ki ölümlü dünyandan
Son günlerde içime çok şey atıyorum ki belli etmeden bugün duygul etkileyici yazılar okumayım dedim ama elde değil işte...
Duyarlı yüreğine sağlık İsa dostum
TÜM YORUMLAR (3)