Üşüyor Çocuklar Şiiri - Bülent Öntaş

Üşüyor çocuklar
Karadeniz'in öte yakasında
Savaşın ortasında çocuklar ölüyor
Korku içinde yaşıyor çocuklar
Savaşın ortasında kızına sarılıyor bir baba
Gözü yaşlı bir veda
Sarılıyor
Bir kez daha
Ah dünya
Bakıyor çocuklar savaşın içinden hayata
Evlerinden uzakta
Yollarda
Çok uzaklara göçüyor çocuklar
Sarılıyor evladına analar
Gözü yaşlı analar
Sığınakta bir umut doğuyor çocuklar
Üşüyor insan barışın yokluğunda
Bombalar düşüyor yüreğimize
Acımasızca
İnsan kılığında savaşıyor insan
Düşmanca savaşıyor
Utanıyor
İnsanlığından insan