zemheride bir akşam
yağmur yağsın içimize
yetim bir yürek gibi
üşüyendir ellerim en çok
yağmurdan sonra kurur
gözlerine takılı kalmış yüreğim
dönüyor dönüyorum
hep aynı sen ve dünya
aramızda dağlar bile yok aşmaya
basamaklar merhem olurdu
bitmeyen yokuşlarıma
biriken sesim kapına
Leyla’nın hüznünü taşır
Karun olursun birden acımla
zemheride bir akşam
yağmurdan sonra
üşüyendir ellerim en çok
kederden boğulurcasına
baldıran devşirir ellerin
zehrini taşır kapıma
görmeyen gözlerinin
acıdan Golyat olurum bilmezsin
üşür ellerim zemheride bir akşam
yetim bir yürek gibi öylece kalırım
Kayıt Tarihi : 11.5.2007 14:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Sati Yalçın](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/11/usuyendir-ellerim.jpg)
UNUTAMIYORUM
'unutamıyorum, unutamıyorum
gecem yok artık gündüzüm yok
tek sen varsın, senin saçların var
dalgın ıslak gözlerin var
güneş seninle doğuyor her gün
her yerde seni arıyorum
her şeyde seni arıyorum
bırakma, bırakma ellerimi / bırakma unutamıyorum'
Güfte: tekin gönenç
Beste: Avni anıl
TÜM YORUMLAR (6)