Ömrü karakışta üşüyen sevdam
Bahardan yol geçmez yazda kar düşer
Tanınmaz diyara taşıyan sevdam
Şansına buz yağar ya da nar düşer
Esirgedi dost sandığım umudu
Başlamadan Fatiha’yı okudu
Bana kuzgun satar kendine dudu
Dile ayrı ele ayrı var düşer
Söylemekle düzelir mi aralar
Dil ok atar yüreğimi yaralar
Candan övsem o anlar ki karalar
Taştan sana işte böyle yar düşer…
Kayıt Tarihi : 21.11.2006 09:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İşte yaşam,adı kader....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!