Üşüyen Kaldırımlar Şiiri - Mehmet Bulut

Yine ıslak caddelerindeydik diyarbakır'ın
yine seninle arşınlardık kaldırımları...
Belki gitmemiştin,
ellerim boştu belki
ama yürüyorduk, yürüyorduk,
hiç durmadan bu kentin kalbine
ve üşüyordukda hatta
öyleki donuyorduk...
Ama yürümeliydik ıslak ve soğuk sokaklarında bu şehrin...

Artık çekilmiyor bu şehir sensiz biliyor musun?
Bugün o ıslak kaldırımda kayıp düştüm
bir yanım eksik, topal belkide...
Dengemi sağlamam lazım anlıyor musun?
D ö n! ! !
şehir soğuk,
kaldırımlar ıslak,
ellerim boş...

D ö n! ! !