alaca karanlığın bulanık rüyalarında karman çorman yazılar
ki sabahın köründe kelime kırıntıları kurumuş aralarında
kirpiklerim yapış yapış
demir parmaklıklarına çok yıllık hücresinin
kaynaşmış kadit mahkûm elleri gibi
çatlak dudaklarımda hırıltılı mırıltıları kafiyelerin
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
'çok gereksiz bu bağımlılık lüzumsuz
fakat ne yapayım ki böyle besleniyorum'
......
Demek ki son zamanlarda başka türlü beslenemiyorsunuz.
Umarım biraz da yollardaki güzelim yaprak sarılığında salınırsınız. Havalar çok güzel bu aralar.
(minik bir düzeltme: karman curman değil, karman çorman olacaktı sanırım.)
Belki de şiiri yazmak yerine yaşamak lazım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta