Üşüyen Haziran Şiiri - Nurşen Alıcıer

Aylardan haziran
Bir Şubatın boşluğundan doğan
Bahçemizde ebruli
Akşamüstü çiçekleri
Kırgın
Solgun
Yaprakları kan revan
Son bir sev(iş) me / Daha
Aşktan kalan

İliklerime kadar inceden inceye
Yağmur sesinde hicaz
Ayaz
Uçurum renginde kar
Ağlayan beyaz

Sen
Ateşteki bakır
Suda ki isyan / Çağlayan
Git!
Gelmelerini sevmedim
Anlamadım lisanından

Git!
Kar altında sev(iş) emez
Hiçbir Haziran

Nurşen Alıcıer