Yalnızlıktan kendime şiirler yazıyorum
Gökyüzünde parlayan sönen yıldızlar gibi
Hergün yarime sevdama ışık arıyorum
Yıldırımdan güçlü, şimşekten hızlı güneşten
Sıcak olsun
Yüreğime ateş dolsun
Çünkü üşüyorum artık yalnız
Dudaklarımda sevda
Satırlarımda umut olsun
İşte o zaman
Yari bulurum
Içimin uğultusu okyanuslardan denizlere
Rüzgarını taşıyor
Kalbimden uzağa gitsede tüm resimler
Coşkuyla yazılan şiir üşütür oldu içimi
Bütün bedenim o şiirler titretir.
Ölmüş şairimin yıldızları
Dalgalarda uğuldayan rüzgar
Yalnızlıktan gölgelere sığınmış garip
Gönlüm
Uzaklarda da olsa sevecek sonsuza dek
Üşüyen gönlüm
Bahattin Tonbul
1.5.2022
Kayıt Tarihi : 5.5.2022 01:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili rahmetli eşim Nilgün Tonbul'a
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!