Üşüyen Gölgeler Şiiri - Kadir Karakulakk ...

Çiseleyen yağmurlarda ıslandı gönlüm.
Yollarda yürüdüm,üşüyen gölgelerimle.
Hayal çadırıma akan damlaya üzüldüm.
Avucumdan sildim zamanı,nefeslerimle.

Arslan sesinden kaçan korkuyu yendim.
Gönül alevinde yanan,gülleri koklayarak.
Hırçın zamanlarda hep dertlerimi serdim.
Avuçlarımda kuruttum terimi,toplayarak.

Çaldım kapı zillerini,sessiz zamanlarda.
Ağlayan rüzgarları dinledim,sabahlarda.
Ayrılınca el salladım,sahildeki dalgalara.
Karanlıkta,gölgeler yoldum yanlızlığımda.

Poyraz rüzgarıyla yürüdüm,geceler boyu.
Islanmış uykularımı gözlerimde kuruttum.
Uykulu sabahlara sordum,en zor soruyu.
Avucumda üşüyen,hangi rüyada uyudum.