Geceye sıradağlardır gölgesinde uzanan
Uzak kalıyor resmin gözlerimin neminde
Çekip alamıyorum gülüşünü bakışından
Camın buğusu dağılmış odam buz kesmekte
Gelmiyorsun can gelemiyorsun cana
İçinin denizinde köpürmekte dalgaların
Akamıyorsun nehir gibi yardan salınırcasına
Sarsak sancıların koynunda büyüttüğün tutsaklığın
Kıramıyorsun gecenin belini vurup isyanını karanlığın
Yaşanan an bir parmak ucu dokunuşu geceden alınan
Engeller aşılmaz, sınırlar o kadar uzak değil oysa
O bakış tufanında öptük taçlandırarak geceyi alnından
Ve bir gün daha yitip gider çekilir gecenin perdesi
Günün anısı belleğimize kayda değerleriyle geçerken
Sen yorgun bedeninle uykuya dem vuran saatlerine
Ben geceye gece bana, sensiz saatlere gitmekteyim
Yeni doğacak günü karşılamak üzere gözlerinde
Vedat Koparan 09.03.2006
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 10.3.2006 19:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)