Üşüyen Bu Şehirde Şiiri - Hakan Rüstem İçer

Dizlerimi büken yaşlılığım değil
ellerimi uzaklaştıran kader değil
bu şehri karalığa sürükleyen ben
beni üşüten sen değildin mevsimlerdi

Mevsimler geçer mi buz kesilen kalbimde
sevgi savaşım biter mi sensiz
üşüyen bu şehirde yaptığın bu zulümde
kastın bana değil aşkımıza, sevgimize.

Bir yığın çözüm bekleyen düşüncelerle
siyah bir perde gibi düşer gözlerime yokluğun
yokluğundan var etmek hallerimde seni
keşke duyabilsen haykırışlarımı...

Dehşet bir sancı sol yanımda neredesin
duman olduğun sigaramda susmuşum
dilim yüreğime saplanmış sana olan
sevdalı düşünceler beynimde sana ait...