Irgat barınaklarında yoksul bir ateş yanar
toprak üşür, gök üşür, yel üşür.
giderim çocukluğumu çalmış bir ananın acısına
kulağımda çınlayan türkülerim üşür.
mey üşür, saki üşür, yol üşür, düş üşür,
bir duman olur beynim, çürür de çürür.
emrah eco/ 2017
Emrah Eco
Kayıt Tarihi : 21.2.2019 20:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!