Ruh üşümekte..
Bilinmezliğinin her santimetre karesi;
titremekte, umarsızca.
Cephanesi bitmiş,
tüm arkadaşları katledilmiş,
mevzideki yalnız asker..
Ağaç gölgesinde soluklanan,
mutluluğa sürgün insan.
Bebeğini sevmek ile nefret etmek arasında, hassas dengeyi tutturabilmiş; depresif anne..
Ve bunu gizleyebilen; masum kabiliyeti.
Zamanın içinden geçen insan..
İçinden geçen insan..
Geçen.. İnsan..
Bülent Akyol İstanbul – 2016
Copyright ©
"Çekmeceme Yuva Yapan Şiirler" kitabımdan.
Bülent Akyol
Kayıt Tarihi : 3.10.2017 22:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!