Üşütürmüş Ölüm Anne Şiiri - Selahattin Y ...

Her başlangıç, meçhule giden bir yolmuş, anladık
Kimimiz Leyla, kimimiz Mecnunduk, aşkı tatmadık
Gecenin bir yarısı uyandık çığlığa, ne oldu anlamadık
Üşütürmüş ölüm, yandım anne, uyuduk, uyanamadık

Dağladı zalim felek çocuk yüreğimi, yaktı kül etti
Sevinçlerim bakir, gönlüm fakir, umutlarım şendi
Aç kilitleri anne, yoruldum artık, gücüm tükendi
Toplandık bir kapıya, kapılar yaşamamaya kilitlendi

Uzat ellerini annem, çıkar beni bu kör kuyulardan
Üşütürmüş ölüm anne, kurtar beni kanlı buzlardan
Çocuk tenim alevlerle sevişiyor, kaldım karanlıkta
Hangi söz anlatır bu gidişi, koptuk biz yaşamaktan

Sevinçlerimizi gönlümüzden çaldı hayat, türküler lal
Hüzünlü bir elveda olsun gidişimiz, hayat hüznü çal
Beni benden çaldı ihmal, onlarca bedeni taşır bir sal
Bu gece çok üşüyorum anne, gitme, hep yanımda kal