Aglama.
Daglama yüregimi.
Karın üzerine çökme,
Üşütme yüregimi.
Titremesin tutmaya kıyamadığım narin ellerin.
Seni özlerken ısıgında sabahladıgım sokak lambasının altında görmüşler seni
Yaptıgımı yapma, sen erkek değilsin.
Bir başına seni görenler neder sonra.
Geçen odandan sokağa gelen sesi şöyle bir dinledim.
İnan gözlerim doldu.
Hala aynı şarkıları dinliyorsun.
Hıçkırıyorsun aglıyorsun.
'Yanlış yaptım evlenmemeliydim, sevdim sanmıştım',
'Beni delice seven varken, sevdiğimi sandığımı seçmemeliydim' diyorsun.
Olsun.
Sen mutlu ol diye gelmedim mi? Beyaz gelinliklerinle ugurlamaya seni.
Gözyaşlarımı o mutlu gününde:Görme üzülme diye içime akıtmamışmıydı.
Aylar geçti yıllar geçtide ben seni unutamadım.
Ellerin,gözlerin,yüregin gibisini bulamadım.
Aramadım oysa bilirsin beni.
Yüregime aglamayı ögrettim.
Yanmayı ögrettim.
Bir tek vazgeçmeyi ögretemedim.
Sende inat edyordun.
Bak ögrendin.
Olsun yinede suçlu olmadın hiçbir zaman.
Hep suçlu bendim yine benim.
Kaç kere yargıladım idama mahkum ettim kendimi.
Yine de kıyamadım rabbimin verdiği cana.
Sakın üzme emi kendini.
Mutlu olmaya çalış.
Döneceksende! ! !
BEN ÖLMEDEN GEL EMİ! ! ! ! ! ! ! ! ! !
(Karşıyaka.19,12,2005 Saat:23,40)
Uğur TatarKayıt Tarihi : 1.3.2006 15:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)