Üşüten Yalnızlıklar Şiiri - Erhan Tığlı

Ayrılığın gavur dağlarındayım
yalnızlık çok soğuk
iliklerime dek işliyor ayaz
üşüyoruumm!
gözlerinin çiçekli bahçelerinden
kurak çorak topraklara
düşüyor düşüyor düşüyoruumm!
eşkiyalar kesiyor
umuda uzanan yolumu
korkuyoruumm!
***
Gel ısıt beni ilginle
ışıt karanlıklarımı
dağılın de bulutlarıma
yediveren gülü açtır içimde.
***
Mutluluk pusulası
oluyorsun bana varlığınla
kolayca aşıyorum çile çöllerini
seni düşünmenin gücüyle
Güzelliğinle buluşuyorum
ebemkuşağına dönüşüyorum.