Topraklar yürüyorum gözlerimde gülen
menekşeler
Sınırlar geçiyorum gözlerimde tutulan yeşil
kuleler
Toprağın ötesi sınır sınırın ötesi kulaklarımda
karanlık derin bir sessizlik
İsimli nehirler en günahlıları kan uykularından
bihaber umuttan öyle akıyor
Nefessiz, sessiz nehirler böyle üşütür
gözümüzde yaş canımızda kan akıtır
Sahip umuda yüzer nehirlerde o nefessiz
soğuk nehirler pusularda akışır
İnsan uykularda dünya karanlıkta karanlıklarda
nar geceler yatışır
İçimizde umudun korkunun soğuk üşüten akan
karanlık nehirleri...
Ysc Ali
Ali YasacıKayıt Tarihi : 22.10.2020 20:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Yasacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/22/usuten-nehirler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!