Üşürüm Şiiri - Ahmet Hayri Altun

Geçen gece ders çalışırken duvarın yeşil renkte olduğunu farkettim.
Annem arahola yeni kilim almış kan kırmızısı renginde.
Oturma grupları ise bir hayli eskimiş, canım gibi.
Babamın saçları ağarmış, borçlar işte bilirsin.
Küçük kardeşimin ön dişleri çıkmış. Öyle komik olmuş ki.
Fakat ben hiç gülemiyorum.
Hani şu giderken tebessümlerimi aldığın günden beri ben gülemiyorum.
Hayat bütün çirkinliği ile geliyor üstüme.
Ben acı çekiyorum ama bunları konuşmanın sırası değil.

Dışarısı çok acımasız.
Üstümüze beyaz beyaz hüzün yağıyor.
Havalar iyice soğudu.
Sakın sıkı giyinmeden dışarı çıkma.
Üşürüm.