Üşürüm Şiiri - Mustafa Erol

ÜŞÜRÜM

Neler üşütüyor, bilesin gayri.
Ezadan haz alan, sazdan üşürüm.
Sazından ezayı, silesin gayri.
Soğuk söylenirse, sözden üşürüm.

Teselli etmez ki, soğuk ise söz.
Ruha huzur verir, bir sıcak yüz.
İşte o yüz ile, silinir her giz.
Sıcak bakmaz ise, gözden üşürüm.

Mel’undur şeytan hep, aşk sürmesin der.
İnsana neşeyi, aşk vermesin der.
Âşıklar cennete, hiç girmesin der.
İblis emrindeyse, kızdan üşürüm.

Ceviz ağaçları, terstir elbette.
Tüm ağaçlar uyur, odur nöbette.
Her insandan başka, benim gurbette.
En sıcak bilinen, yazdan üşürüm.

Nazenin ise hep, nazdan üşürüm.
Aşk odundan çıkan, tozdan üşürüm.
Ben ne soğuktan ne, buzdan üşürüm.
En sıcak bilinen, yazdan üşürüm.

Mustafa EROL
11. Haziran. 2016
Manavgat / Antalya