Sen gideli beri
Ben hiç ısınamadım
Enerji alamadım
Ne bahardan ne yazdan
Sen gideli beri üşümem
İçimi donduran ayazdan
Dışarıda ince ince kar yağar beyazdan
Seni düşünürüm
Gelinliğin gelir aklıma
Kadınlığın..Çocuklarıma analığın…
Üşürüm…
Yüreğim ürperir…
Ekmeğimi bölüşürüm ara-sıra
Bir lokmaya muhtaç
Aç insanlarla
Sorarım,
Hiçbiri üşümez…
Oysa;
Sen gideli beri
Ben hiç ısınamadım…
En olmadık yerlerde görüşürüm
Mey şişelerine sevdalı
Çilekeş adamlarla
Elde yok avuçta yok…
Üstte yok başta yok…
Sevdadan bahsederim, gülerler…
Üşüdüğümü derim, yine gülerler…
Bir şişe de bana uzatıp
‘’Şair çek, ısınırsın’’ derler…
Oysa;
Sen gideli beri
Ben hiç ısınamadım…
Enerji alamadım
Ne bahardan ne yazdan
Moldova 10 Ocak 2006
Ali Özkan AsafoğullarıKayıt Tarihi : 27.12.2008 12:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!