Çiğ ve amansız bir soğuk eserdi,
Üşürdü elllerin,yüzün ellerinden beter.
İliklere saplanırdı mermi misali ayaz,
Donup kalırdı herşey zamansızlığın içinde.
Bakınırdım öylece sana.
Bakınır ve zemheri kışı olurdu içim.
Ve ben de üşürdüm...
Sana üşürdüm,üşümüşlüğüne üşürdüm.
En çok da yokluğuna üşürdüm.
Kayıt Tarihi : 29.12.2019 16:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!