Üşürdü Yalnızlıklar Şiiri - Saffet Çakır

Üşürdü yalnızlıklar, üşürdü birden
bir sevda saklım da, ayazda ben
yar, ılık nefesin içimde buğulanırken
gök kubbe yıldızları düşürdü birden.

akşam, bu akşam bazen taş duvar
elinde bir kalem, dantel dokuyan yar
aramızda hangi kızıl okyanus var?
söylesem dağlara dağlar kan kusar.

Ah sevdiğim, hasretini mendilime sar!
mahkum gecelerde yine üzgün yıldızlar
ah vefasız yar, vuslatın sonsuza uzar
üşürüm yokluğunda, kızıl ufuklar susar.