Üşürdü Acılar Şiiri - Saffet Çakır

Ah sevdiğim yollar uzak
sen üşürsün, ben üşürüm
kuşlar üşür
gözümdeki yaşlar üşür.

Bir nağmedir aşk tabiatın dilinde
ıssızdaki taşlar üşür.
Seher vakti gün kuşları
bir şarkıya başlar üşür.

Hani yollara bir selam düşür
bahar kokan kelam düşür.
Mahzeninde saklı latif duygular
insanın kaygısında ekmek kokusu
şehirlerin ruhuna düşer mavi okyanus
karınca yürür aydınlığa kimin umurunda
güvercinler bir başka söyler aşkın şarkısını
kim çeker eli yüzünde kimin yasını
ömür hızla geçti gün ortasını
Günün saçlarından düşen son yıldızlar
benim saklımda bir yara sızlar
kızılcıklar içinde üşür yalnızlıklar
Nehirler akar firkate doğru

Ne vişne tadında hayat, ne bir ekşi elma!
Turnalar da gelmiyor insan sesi duyunca
Kış bile üşürdü acıyı okuyunca...