Beyazlamış sakalı, solmuş kasketi
Nasırlı elleri ile
Ağır ağır karasabanla sürer toprağa yoksulluğu.
An gelir peştamalından isyan serper toprağa
An gelir peştamalında tükenir isyanı
Ve haykırır feryadını göğe.
Bir avuç topraktı geriye kalan
Her geçen gün biraz daha savrulup
Dökülür parmaklarının arasından.
Teslim olmuştur zemheriye
Mahküm edilmiştir kuru ekmeğe.
Her gece okuduğu lanet
Fırtınanın uğultusuna karışıp gider.
Eli boş tabakaya uzanır
Gözleri sönen gaz lambasına takılır
Sönen sobaya biraz daha sarılır…
20.07.2012
Kayıt Tarihi : 5.9.2012 23:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!