Rüzgar eser efil efil tomurcuğa ağlamak düşer
Gelmez olur müjdeli haber sabır ve hayal biter.
Dallar titrer üşür yalnızlık kuşlar öter birer birer
Aynı ağaçta aynı sarhoşluk hep o şarkıyı söyler
Bitmez yalnızlık yaprak yaprak nöbetleşe titrer
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
