Üşür Sessizce Hicran

Bedelsiz bir sarhoşluk usumun kaldırımlarında
Hüzünle sınırları çizilen pişmanlıklar cebimde
Biçare haykırılarım gecenin perdelerini öpmekte
Alaca bir şafağın pembe dudağından öpüyor an

Aralık bırakılan bütün kapıların ardında yalnızlık
Dünleri astığımız aşkın çürük dallarında pişmanlık
Ruhumdaki endamlı yolculuklara sürdüm aşk atımı
Göğsümde bir kadın geceliyor, kimi can, kimi canan

Maviye vurgundur seherler, faili meçhul günler gibi
Irak vahalarda yönünü kaybeder bir gün bezirgânlar
Aynı şimal yıldızıyla sevişir ruhumuz, kaktüsler ağlar
Gecenin gölgeleri çekilir derinliğine, üşür sessizce hicran

Selahattin YETGİN