Üşür Çocukluğum Şiiri - Ayhan Dağhan 1

Sus üşümesin çocukluğum
Yıkık bir duvar dibinde
Sus üşümesin gözyaşlarım
Bir panzerin paletinde
Oyuncaksız kalmışsam
Vurulmuşsa gamsızlığım
Yüzümdeki tebessümü yitirmişsem
Bu yaşta veballerle tanışmışsam
Sus utanmasın masumluğum
Yüzüme vurulan bir postalın morartısında
Sus incinmesin
Beni bekleyen naylon bebeğim
Sözüm vardı ona
Daha oynayacaktık
Yüzümüz buruşacaktı güneşlerde
Habersiz olacaktık
Akşamların gelişinden
Ama ansızın karanlıklar basıyordu
Hüzün hüzün
Sus korkarım sonra
Sus kaçarım aydınlıklardan da
Sus ki
Görmesin bizi acılar
Sus ki
Darılmasın mutluluklar
Sus ki üşümesin çocukluğum
Bir yaz güneşinde..