Üşünecek Havalar Şiiri - Nusret Aktepe

Üşünecek bir hava var bugün
Titriyor ellerim
Sigaramı tutmaya yok mecalim
Bir köpek kovalıyor arkamdan
Ne olacak benim bu halim

Polis sirenleri ötüyor sıra sıra
Hava müsait değil can almaya
Kim bilir ne yaptı yine birisi
Düzelmez hiç bu şahsın bilinci
İnsanlıktan çıktı insan görmeyeli

Telefonum çalıyor acı acı
Oysa kalmamıştı üzecek bir anı
Batmıyor artık göze sokağın tek ışığı
Parlayın ışıklar aydınlatın bu gârâmı

Ayaklarım gitmiyor artık o yola
Karardı ağaçlar bana baka baka
Selam verir oldum banktaki amcalara
Aldım bir kalem oturdum garip masama

Zift gibi kahveyle yazdım tekrar anılara
Anılar beni unuttu ben unutamadım asla
Doğru demişler en büyük erdem unutma
Garip şair kaldı eskisiyle baş başa

Ve kapanmalı artık bu ucuz roman
Gelmeyecek artık yeni bir kahraman
Sönecek ışıklar şair unuttuğu an
Doğacak güneş görkemlice ufuktan