Üşümüştü Dalında Güller

Bir sonbahar günüydü
İçime çökmüştü gecenin ayazı
Üşümüştü dalında güller
Yere düşüyordu yaprakları
Boşuna doğsa da güneş sabahları
Sensiz matem doldurur sokakları

Sırtım da bir ceket birde kabanım
İçim titriyor yanarken kalbim
Tükeniyor takadım yere düşmüş kanadım
Ovuştururken ellerimi donmuş parmaklarımı
Soğuktan üşüyüp morarmış yanaklarımı
Islatır bir tanem süzülen yaşlar
Aşkımla buluşur can diye taşlar

Yastığa başımı koyduğum an
Aşkından donarmış damarımda kan
Kafes olur gurbet içimde hasret
Dalmışım korlara aşkım der sabret
Nasıl bir sevdaya bulaştım Yarab
Cehennem ateşler cennetim harap
Elbet bana dönersin varsa vicdanın
Merhameti olur mu gönlüme hicranın
Düşmüşüm aşkına başım belalı
Toprağa bedenim kara sevdalı