Üşümüş Sözcüklerim Aşkımı Isıtmıyor.
Yanaklarımdan süzülen bitmiş denizin son damlalarıdır. Defolu sözcüklerden kurulu cümlelerle uyanık düşlerime dikiş tutturmaya çalışıyorum.
Denizlerin karanlığında ki gözlerinin hücresinde boğuluyorum. Yalnızlığımın demir parmakları ardında, taş duvarlara yansıyan senli gölgeler sırdaşım oluyor. Gri bulutların hüznünde yaz gününün düşünü kuruyorum. Beni ısıtan ışıklı gözlerin geliyor aklıma ve ben biraz daha sarılıyorum senli yalnızlık hırkama.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Güzel ve anlamlı çalışmanızı ve yürek sesinizi kutlarım,saygı,sevgi,selamlarımla.
harika bir calismaydi
yüreginize saglik
siirsel anlatim oldukca güzellestirmis
tebriklerimle ant+10
Her çalışmanız kadar mükemmel bir anlatım, akıcılık ve içerik olarak çok zengin....Kutluyorum...Sevgi ve saygılarımla.
Çamurlarla sıva beni, kırılmış kadehlerden silinen dudak izlerinde kaybolayım.
değerli fatma hanım, yine kaleminizden duygu yüklü, mana ve içerik bakımından ise mükemmel bir düzyazı/şiir denemesi okudum. oldukça akıcı ve anlaşılır bir kaleminiz var. bu güzel, bir o kadar da anlamlı, dizeleri yazan duyarlı yüreğinizi, en içten duygularımla kutluyorum. saygı,sevgi ve selamlarımla...
ANLATIM GAYET GÜZELDİ, SİZİ KUTLARIM EFENDİM.
Güzel yazmışınız
begeniyle okudum
cok güzeldi...yüreginize saglik
Her zaman ki gibi mükemmel bir çalışma .Zevkle okudum.Kalemine sağlık sevgili arkadaşım.
Aslında benlik savaşımıydı tüm bocaladığımız şaşkınlıklar, belki bir umuda, belki de bir yalnızlığa çıkardı bu düş ardı yakarışlar, ben seni kendim sanırken aslında ben sen olmuşum, farkındasızlıktı bunlar bir kıvılcım çakması gibi, belki de bir kâbustan uyanıştı haykırma zamanları, belki de umut ertesi bir istekti yalnızlaşmak, belki de bir ürpertinin ilk basamağı idi ama korkusuzluk korkusunu yenmiştim sadece geçmişin tül perdesini yakarken... Sense ben olma sevdasının dışına atmıştın kendini, yaklaşan sondu belki de bu çırpınışlar, ben bendim, aslında ben sendim ama ben sende hiç olmuşum ona da eyvallah...
Artık gün ışığı bekçiliği yapıyorum sabahın ilk ışıklarını tutmak ve senden kopmak için…
Mustafa yılmaz
ant+10
Bu güzel eserinizi,
Beğeniyle okudum.
Yüreğine salık
Kalemin daim olsun.
Başarının devamını diliyorum.
Dost kalemi kutlarım+10+ant
nice güzel paylaşımlara.
Sevgi ve saygılarımla....
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta