Üşümüş Şiiri - Tanju Çubukçu

üşümüş, denizin kokusuna sığınmışım,
bir midye gibi kayalarda büyümüşüm
ve sen her aklıma düştüğünde;
dalgalarında dövülmüşüm...
sana yorulmuşum, kaybolmuşum...
bu şehrin bana benzeyen en öksüz,
yetim sokaklarında bul beni,,,
ne olur telaşlı çığlıklarımda bul!
sonra, al kalemi eline;
hırpalanmış, örselenmiş
sevdan ile kuşatılmış yanlarımdan
ya da dilediğin gibi istediğin yerden başla,
yeniden yaz beni...
beğenmediğin taraflarımı sil,
en baştan başla...
yani gözlerimi gözlerine,
ellerimi ellerine yaz.
ama sımsıkı olsun,
öyle fırtınalarda; elim elinden
kurtulmayacak gibi yani...
haydi şimdi beni sana yaz...
eğer sana ulaşamadan da ölürsem;
bütün bunları mezar taşıma yaz...