Üşümezdi yüreğim öylesine bir beddua gibi yapıştın koynuma
Seni nasıl affetsin kor ateşler yanarken içimde
Son bir söz söylemeden gittin ya kızgınlığım buna
Sen çocuk yanımdın benim öylesine aşıkken sana..
İçimde ışıksız kalan bir yolcu oldun artık sinemde
Gecelerin pusuya yatmış düşman gibi bekliyor beni
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta