Üşümeyeceksin Şiiri - Mehmet Arif Sizer

antik ayaklanmaların fotoğraf sanatçısı
zaman.önlüksüz bedenini bırakınca
ve maskesiz yüzünü anlam atlasının
en mavi burukluğuna, sarımsak harcı
arpacık gözlerine sürülmüş çocukların
bakışlarında birikince kanlı yaş
bazı hayatlara önsöz yazmanın saçmalığı
dağılır sayfalara ve hiç bir yazı kalıbına
mürekkep uymadan. serçeler balyozlarla
saldırıyor Berlin Duvarına...

dedim ki: saatler ve takvimler...
yıldızların ipini kim çekecek
başkaldırdı bütün başparmaklar.
göğü çakmak çakmak su möleküllerinin
birbirine tutunma serüvenini izledim
kristal tanelerinin zerafetini gözlerinde.
gözlerin ateşi sönmeyen bir mabed bahçesidir
bütün kara parcalarında, ayine hazır.
tin ve ten arasında dolanan med-cezirlerden
kotarılmış çakıl taşları ile hazırlıklıyım.
ömrümü ölümcül sularda boğmaya da.

çarmıha gerilmiş her İsa
Kavmini ateşe ve veya suya sürükleyen her Musa,
ölçeksiz terazilerle hüküm giymiş Romalı köleler
ve çağın sıtmalı güneşinde titreyen Afrika
ve kan dökülmeye azmettirilmiş gerdek geceleri için
kurtuluştur. ufku, gün gören bir Asya'dır isyancılar için
kehribar akşamların, kekik kokan rüzgarlarında
infaza çekilmiş bütün kuşların mezar taşıdır alnın. ak....

ilk gençliğinin, ilk uykusuzluğunun, bastırılmış düşlerinin
eteğini çekiştirdiğin günlerin; dağınık saçlı ayaklanmalarını
getirdim sana. ve selamını
kırdığın aynaların, işçi çocukların
ergen olmadan evlendirilmiş kızların,
adamların ve kadınların...

ışıklar bir bir yanıp sönüyor bütün kara parcalarında...
artık, sana söz, yağmur yağarken üşümeyeceksin.