Üşümesin!
Kış mevsimi gelip de doğaya kar yağınca,
Gariban dertlerini dağlar gibi yığınca,
İstemekten mahcup olup boynunu eğince,
Muhtaç kalmasın canlar vicdanlar üşümesin!
Soğuktan donmuş yüzü burnu bîtap halleri,
Geride durmasın uzanan şefkat elleri,
Kapanmasın mağdurlara hiç rahmet yolları,
Gözyaşları dökmesin insanlar üşümesin!
Kurumasın merhametin şefkatin musluğu,
Yitirilmesin asla insanların dostluğu,
Kaf dağında kalmasın cömertliğin haslığı,
Mazlumların kalpleri mekanlar üşümesin!
Beyazlara bulanmış yorgun beden üşürse,
Karlı buzlu yolu aşmaya giden üşürse,
İlgisizlik yüzünden acı tadan üşürse,
Vefalar yok olmasın zamanlar üşümesin!
Doğru tartsın terazi ibresi yamulmasın,
Adalet nizamının töresi yamulmasın,
Veren ellerimizin yöresi yamulmasın,
Gönle safalar sunsun mizanlar üşümesin!
Kazım Öztürk (KAZIMÎ) 11 Ocak 2023
Kayıt Tarihi : 1.2.2023 10:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!